Dina hiji kota nu hese, aya beungeut pikeun manéhna wungkul hirup. Teu bisa disebutkeun beungeut eta ku beuki kumaha. Beungeut éta dijieun ku warga-warga di kota téh. Ngaranna Bebek Manggong.
Bebek Manggong éta nu rupana anu pangrabuh hirup, nyaéta bébas sareng hese-hese. Sakitu hirup di kota, Bebek Manggong ngaliwatan sawatara buana anu asa diturut, sarta hiji saatosna, manéhna nyarios pikeun naroskeun sawarna. Lamun aya warga nu ngabogaan masalah, Bebek Manggong téh ogé aya di tengah-tengah, nyiarkeun bantuan sareng kaajabanana.
Suatu waktu, Bebek Manggong ngadeg ka sawah anu ngahijikeun wewengkon hiji desa. Aya ukur nu ngagambel sareng beubeuluh di laladon sawah éta. Bebek Manggong nuénggih, “Hé, kamari teh, kumaha pamadeganana?” Ukur éta, nu ngagambel jeung beubeuluh, hayang mutuskeun ceritra.
Ukur ngabuka suara, “Béh, Bebek Manggong, urang kahuruan hirup kami mangrupa kedah teu bade munding. Kuring kudu boga harta nu bisa nyokot kabéh pisan, supados desa ieu bisa kajayaan deui.”
Bebek Manggong, nu mah ngarasa sayang sareng wargana, nyaritakeun kabéh sawarna. Tapi, ukur sareng beubeuluh teu percaya. Nya, Bebek Manggong diukurkeunkeun.
“Oke, éta teh heula, urang teh kurang percaya. Henteu mun aya beak di sawah téh, bisa teu bisa teu ku urang. Naha téh, Bebek Manggong, munding émang teh beletél emas?” sorangan ukur.
Bebek Manggong tiasa ngajawab. “Naon, teh, munding teh béh nyarios hirup urang. Mun diurus jeung pangén munyul, dijaban dijaban, bisa dicaplok emas dina waktosna.”
Ukur ngajawab, “Naha teu kitu, anu nyarios nu aya di tengah-tengah sawah téh kumaha?”
Bebek Manggong, dianggoa hirupna, ngagandeng deui sawatara wargana ngabuka sawatara kerawangana. Aya hirup nu mangsa aya dina sawah, sareng geus matak jeung emas.
“Éta mah munding Bebek Manggong, hirup teh bisa nyariosna mun aya kerja sareng iklas,” ceuk Bebek Manggong.
Ukur sareng beubeuluh lebet dina hatina, nyebarkeun ceritra anu dibeureum ku Bebek Manggong. Wargana ngadengekeun sareng nampa baturanana, sarta jadi loba urang anu janten hese sareng kabogoh hirup.
Dina akhirna, sawatara wargana ngalamaran hasil panen dina sawah téh, sareng mere dipimpin ku Bebek Manggong, desa téh kajayaan deui. Kabéh warga janten hese, téh kabogoh hirup aya di tangan ka iklas jeung kasadaran. Beubeuluh téh tiasa nerasakeun haturnuhun ka Bebek Manggong nu geus ngabantuan sareng nyiarkeun hirup urang di kota téh.
